Merve Usta

“Yemiycem” dediğinde ne yapabilirim?

Öncelikle sakin olmak lazım. Doğal bir tutum sergileyin. “Yemeyeceğim“lafı sizde büyük tepkilere yol açarsa çocuk bunu kullanabilir. Beslenme sıklığını çocuğun yaşına göre değerlendirmek lazım. Mesela yeni doğan süt çocukluğu, oyun, okul çocukluğu ya da ergen çocuğun beslenme sıklıkları aynı olmaz. Sürekli beslemek, sürekli besin alternatifleri sunmak çocuğun açlık ve tokluk hissinin algılanmasını zorlaştırır. Acıkmasına izin verin. 3-4 saat aralarla besleyin. Çocuğun yaşına uygun gıdalar sunun. Porsiyonlarını pratik olarak çocuğun yumruk büyüklüğünde verebilirsiniz. Yemekleri sofra ortamında dikkati dağıtmayacak şekilde televizyon, tablet ya da telefon göstererek ya da aşırı etkinlik yaparak vermeyin. Birlikte yemek yemek çok önemli. Yemek yedirmek yerine birlikte yemeyi tercih edin. Öğünler aile bireylerinin bir araya geldiği mutlu, neşeli, sosyal ortamlar olursa bu çocuğun iştahını olumlu yönde etkiler. Yemeği 15 dakika içinde başlayın. Yemek süresini 30-35 dakikadan uzun sürdürmeyin. Arada verilen atıştırmalıklara dikkat edin. Yemek yemeyen çocuğun eline yemek yemediği için verilen atıştırmalık veya meyve suları iştahını kapayabilir. İyi bir örnek olmak lazım. Çocuklar taklit ederek öğrenirler. Uygun sınırlar koymalıyız. Nerede?, ne?, ne zaman? yenileceğini anne ya da bakıcı, ne kadar yenileceğine de bebek ya da çocuk karar vermelidir. Yeni gıdaları çocuğa sistematik olarak sunmak lazım. Çocukların neofobi denilen yeni gıdayı reddetme dönemleri vardır. Vazgeçmeden önce 10 – 15 kez teklif edin. Yiyecekleri ödül ya da şart olarak sunmayın, kullanmayın. Kendi kendine yemesini destekleyin. Yaşına uygun dağınıklıklara göz yumun. Çocuk yemeyeceğim dediğinde genelde anne babalar 4 farklı tutum sergiliyorlar. Otoriter tutumda olan anne babalarda kurallar ön planda. Çocuğun istekleri, çocuğun ihtiyaçları ve çocukla iletişim daha kısıtlı. Demokratik tutum sergileyen anne babalarda ise kurallar var. Çocuğun istekleri ve çocukları etkileşim ve ihtiyaçlar denge halinde. İhmalkar dediğimiz tutum da bir kural yok. Çocuğun ihtiyaç ve istekleri ön planda değil. Bir de izin verici anne baba tutumu var. Bu tutumda ise çocuğun istekleri ön planda. Kural yok. Çocukla etkileşimde sınırlı. Önerilen anne baba tutumu demokratik olan tutumdur. Yani çocuğun isteklerine saygılı, ancak kuralları olan ve bu kurallar çocuğun ihtiyaç ve istekleri ile dengeli olan tutum.